Honeyberry – Lonicera caerulea

Genellikle “Blue-berried Honeysuckle (Mavi Yemişli Hanımeli)” veya “Sweetberry Honeysuckle (Tatlı Yemişli Hanımeli)” adlarıyla anılan Honeyberry , çalı formunda ve çok soğuk iklimlerden ılıman iklime kadar değişik iklimlere adapte olup yetişebilen üzümsü bir meyvedir.

Haziran-Temmuz aylarında olgunlaşan Honeyberry mavi renkte ve çok güzel tada sahip meyveler verir.

Meyveler silindirik biçimli, dalgalı yüzeyli , oldukça tatlı, sulu ve yumuşaktır. Hem ticari hem de hobi bahçeleri için uygun olan türleri vardır. Bazı türleri çok güzel olmasına rağmen dayanımı az olduğundan ticari bahçe kurulumları için uygun değildir.

Fiziki Özellikleri

Neredeyse bütün kaynaklarda; “1,35 – 2 metreye kadar boylanabilen ve kışın yaprağını döken bir çalı” olarak tanımlanmıştır. Oval bir yapı arz eden yaprakları 3 – 8 cm boyunda 1-3 cm genişliğinde birbirlerine aksi istikamette sıralanmış olup mat yeşil renkte ve yumuşak dokuludurlar. Sarımtırak – beyaz renkli çiçekleri beşer eşit loblu ve çiftler halinde açarlar. Mavi renkli meyveleri yaklaşık olarak 1 cm çapındadır.

 

 

İklim ve Toprak İstekleri

Kökeni hakkında farklı görüşler mevcuttur. Neredeyse bütün soğuk iklim bölgelerinde muhtelif varyetelerine rastlanması yüzünden bu tartışmalar bir sonuca bağlanmamıştır. Yaygın kanaat Sibirya menşeli olduğu, ancak bazı çeşitlerinin Çin ve Japonya’nın soğuk bölgelerine özgü olduğu şeklindedir. Son yıllarda yapılan araştırmalar, 25 farklı çeşidinin Norveç dışındaki kutba yakın bütün ülkelerde görüldüğünü ortaya çıkarmıştır.  

2. ve 7. Bölgeler arası sıcaklık değerlerinde rahatlıkla yetişebilen Honeyberry’nin yetişkin ağaçları -47 oC’ye, çiçekleri ise -7 oC’ye kadar dayanıklıdır.

Organik maddece zengin ve kuru olmamak kaydıyla her çeşit toprakta yetişmek, tam gölgeden tam güneşe kadar neredeyse her ortama adapte olabilmektedir. Buna rağmen nemli orta düzey asidik ve alkali en iyi yetişme ortamlarıdır. Yarı gölge ortamları çok sever, ancak meyve tutum zamanında tam güneşli ortamlar verimini artırır.

Meyve vermeye başlama yaşı hakkında yapılan tespitler küçük farklılıklar dışında ortaktır. Çok istisnai durumlar dışında üç yaşından itibaren meyve vermeye başlar. Uzun yıllar bu meyve üzerinde çalışmalar yapmış olan Saskatchewan Üniversitesi bilim adamlarından Dr. Bob Bors ideal şartlar sağlandığında üç yaşından itibaren yılda 1 kg meyve verdiğini, bu oranın 6 yaşından sonra 4 kg’a kadar çıktığını belirtmiştir. Meyveleri iklim ve hava durumuna bağlı olarak genellikle Haziran ortası ve sonunda tam olgunluğa ulaşır.

Kullanım Alanları:

Oldukça yüksek oranda C vitamini ve antioksidan içeren meyvelerinin tadı konusunda ayrıntıda farklı ama özde birleşen tanımlamalar yapılmıştır. Tadı Blueberry, Ahududu, Böğürtlen hatta Frenk Üzümü’nün tadıyla karşılaştırılmış, bir takım benzerlikler kurulmuştur. Bütün bunlara rağmen neredeyse bütün tarifler kendine has ve emsalsiz bir tada sahip olduğunda birleşmektedir.

Meyvelerinin yaş olarak tüketimi yaygındır. Bunun dışında reçel, marmelat ve jöle yapımında ve tatlandırıcı imalinde de kullanılmaktadır. Japonya’da meyve suyu sanayiinin vazgeçilmezleri arasındadır.

Zengin C vitamini, antioksidan ve flavonid içeriğiyle besin değeri hayli yüksektir. Son yıllarda Japonya ve Kanada’da yapılan bazı araştırmalar kan basıncını dengeleyici, mide ve sindirim sistemi rahatsızlıklarının yanı sıra diyabet ve yüksek kolesterole iyi geldiğini göstermiştir

 

 

Başlıca Kültür Çeşitleri:

Honeyberry’ ler yayıldığı ülkelerde ıslah edilmiş , birçok farklı ve üstün yeni türler elde edilmiştir. Avrupa ve Kuzey Amerika’da birçok kültürü vardır.

Woloszebnica

Sinoglaska

Czelabinka

Morena

Leningradskij Velikan

Amphora

Siniczka

Amur

Duet

Nimfa

Altaj

Honeyberry Fidanı için bu linke tıklayınız